Press: TIFF54 " The great revelation of the festival." Η μεγάλη αποκάλυψη του φεστιβάλ.

8 Nov 2013


MAKEDONIAN
www.makthes.gr 

The Winter, By Konstantinos Koutsoliotas


1. The romantic writer Nikos leave London because of the economic crisis and escapes to his abandoned, disintegrating family home in Siatista. He must unravel the strange circumstances surrounding the death of his bizarre father character, who is separated from his wife.

2 . This co-production with the UK stands out for its high construction and artistic integrity . Outstanding, chilling photography , "dry" but highly functional set design , a great protagonist role and social commentary . Vigorous denunciation of the ideology of the petty bourgeoisie but eventually the creeping fascism on a daily basis, an ambiguous thriller many levels .

3 . The lens wanders slowly over the corpse of the father's house, referencing directly the Greek corpse.  The sadness , melancholy and social crime are defined by the autopsy of the dead body. The compositions are wonderful, the shots poetic, a controlled illusion. The great revelation of the festival.


Directors who might like it: Tim Burton , William Friedkin, Tarkovsky , John Boorman .

http://www.makthes.gr/news/arts/112386/

Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ Του Κωνσταντίνου Κουτσολιότα
1. Ο ρομαντικός συγγραφέας Νίκος εγκαταλείπει το Λονδίνο λόγω της οικονομικής κρίσης και εγκαθίσταται στο εγκαταλειμμένο, μισοκαταστραμμένο πατρικό του σπίτι στη Σιάτιστα. Τον ενδιαφέρει βασικά να ξεδιαλύνει τις παράξενες συνθήκες θανάτου του πατέρα του, που χαρακτηριζόταν παράξενος και χώρισε με τη γυναίκα του.
2. Αυτή η συμπαραγωγή με το Ηνωμένο Βασίλειο ξεχωρίζει για την υψηλή κατασκευαστική αλλά και εικαστική αρτιότητα. Έξοχη, παγωμένη φωτογραφία, «στεγνή» αλλά άκρως λειτουργική σκηνογραφία, σπουδαίος ο α’ ανδρικός ρόλος και κοινωνική σηματοδότηση των χώρων. Έντονη καταγγελία της ιδεολογίας των μικροαστών αλλά τελικά και του υφέρποντος καθημερινού φασισμού σε ένα αμφίσημο θρίλερ πολλών επιπέδων.
3. Ο φακός περιπλανιέται αργά πάνω στο κουφάρι της πατρικής οικίας, παραπέμποντας άμεσα στο νεκρό ελληνικό σώμα. Η θλίψη, η μελαγχολία και το κοινωνικό έγκλημα καθορίζονται από τη νεκροτομία του ελληνικού σώματος. Συνθέσεις υπέροχες, ποιητικές λήψεις, ελεγχόμενη παραίσθηση. Η μεγάλη αποκάλυψη του φεστιβάλ.

Θα άρεσε στους Τιμ Μπέρτον, Φρίντκιν, Ταρκόφσκι, Τζον Μπούρμαν.